Nocturnal Journal-13

Bir film çektim.

Aralık film gibi bir aydı. 2023 film gibi bir yıldı. İlk defa İngilizce “plot twist” ifadesini öğrendiğimde çok sevmiştim. Filmin kurgusunda izleyiciyi ters köşe edecek dönüşümlere plot twist deniyor. 2023, benim için plot twist’i bol olan bir yıldı.

Çektiğim filmin bir fragmanı var. Ama alışkın olduğumuz gibi değil, bu retrospective bir fragman. Yani çekilmiş izlenmiş bir filmin fragmanı, geriye dönük bir bakış. Bakışınıza âmâde.

2024 için heyecanlıyım. Başlangıçların mutluluğu sonsuzdur zaten. Halbuki, 2023’e başlarken pek heyecanlı olmadığımı hatırlıyorum. (Hatta bugün, kardeşim bana yeni yıldan 15 dakika önce çekilmiş bir fotoğraf gönderdi. Kendimi yorganıma sarmış kim bilir kaçıncı rüyamı görüyordum.) Önümde uçsuz bucaksız bir belirsizlik denizi uzanıyordu. “Ne olacak?”, “Nerede olacak?”, “Nasıl olacak?”. El-cevab: Hiç beklemediğim şeyler, gayet ilginç mekanlarda tahmin bile edemeyeceğim şekilde oldu. Her şey çok farklı olabilirdi, aynı zamanda, her şey böyle olmak zorundaydı. Bu, yaşamın garip bir paradoksu.

2023’ün başında koyduğum- sonsuza giden- hedefler listesini açtım önüme. Çoğunu şöyle böyle gerçekleştirmişim. Bazı hedeflere ise kahkahalarla güldüm, ne düşünüyordum ki? İlginçtir, beceremediğime memnun olduğum hedefler de var. Bu yıl, (muhtemelen okuma yazmayı öğrendiğimden beri ilk defa) kendime yeni yıl hedefleri koymadım. Hunharca plan yapmadım. Dümdüz yaşamak istiyorum bu sene. Ulaşmaya değer olup olmadığı bile meçhul olan hedeflerin peşinden koşmak, belli ki en iyi yaşama biçimi değil. Uzun süredir şunu düşünüyorum: Öyle bir yaşayacaksın ki, iki yandan akıp giden “yaşam hedeflerini” izlerken bir keyif koşusu yapmış olasın. Dinamik bir seyir hâli.

Yılın son anlarında içimde derin bir memnuniyet hissediyorum, Allah’ıma teslim oldum. N’eylerse güzel eyliyor.

Seneye görüşürüz.